000 03440nam a22002777a 4500
001 99709
003 CY-NiELP
005 20241121092523.0
006 a|||||r|||| 00| 0
007 ta
008 211022s2020 gr a|||c |||| 00| j eng d
020 _a9789604712168
_q(χαρτόδ.)
040 _aCY-NiELP
_bgre
_cCY-NiELP
_dCY-NiELP
_eAACR2
041 0 _agre
082 7 _223
_a889.3
100 1 _aΣτεφανίδη, Φωτεινή,
_d1962-
_4aut
_4ill
_983914
245 1 0 _aΠαπούτσια με λουράκι /
_cΦωτεινή Στεφανίδη.
260 _aΑθήνα :
_bΚαλειδοσκόπιο,
_cc2020.
300 _a60, [1] σ. :
_bέγχρ. εικ. ;
_c20 εκ.
505 0 _aΤο ξύπνημα -- Το γάλα -- Ένα κοτοπουλάκι σταμπωτό -- Το κρακ -- Η γιορτή -- Στο μπακάλικο -- Το μυστήριο και ο γύψος -- Μη μου μιλάτε, χτίζω -- Θαμμένος κόσμος -- Τραπέζι τραπεζάκι -- Το νερένιο φουστανάκι -- 4 Αυγούστου 1970 -- Λιγοθυμιά και χάδι -- Καθαρίζοντας φακές -- Φτουξελευτερία -- Ταπεινότητες -- Στους ευκάλυπτους των εκμυστηρεύσεων -- Ο επιθεωρητής -- Η εκδρομή -- 16 Νοεμβρίου 1973 -- Μικρό στενό καλοκαίρι.
520 _a«Μόλις άνοιγα τα μάτια, τα έβλεπα στο μισοσκόταδο. Μαύρα ή σοκολατιά, κι αν ήταν άνοιξη, άσπρα. Τα παπούτσια με το λουράκι και το μικρό δερμάτινο κουμπί. «Σ’ αρέσουν;» Σηκωνόμουν. Τα φορούσα. Μια γυροβολιά σαν βαλσάκι, κι ένα φιλί στο μάγουλο του πατέρα που μέσα στις δεκαπέντε ώρες που έλειπε είχε αρχίσει ν’ αγκαθώνει…» Είκοσι μία μικρές ιστορίες ενηλικίωσης για μεγάλες εικόνες και μνήμες με τα μάτια ενός κοριτσιού από τα τέσσερα μέχρι τα δεκατέσσερά του χρόνια, μέσα στην περίοδο της δικτατορίας και λίγο της μεταπολίτευσης. Οι αληθινές αυτές ιστορίες συνθέτουν ένα σπονδυλωτό αφήγημα όπου μας οδηγούν τα βήματα του κοριτσιού που φοράει τις πιο πολλές φορές τα απλά δερμάτινα παπούτσια του, αυτά με το λουράκι. Ιστορίες όπου το κορίτσι αρχίζει ν’ ανακαλύπτει τον περίπλοκο κόσμο των μεγάλων, να εκφράζει τα αισθήματά του, να διακρίνει τη δύναμη και την ομορφιά της ζωής, να φυλάει σαν θησαυρούς όλες αυτές τις εικόνες και με τα ίδια εκείνα παπούτσια να συνεχίζει το δρόμο του.
650 7 _aΠαιδική λογοτεχνία, Ελληνική
_979903
710 2 _aΚαλειδοσκόπιο
_4pbl
_971892
942 _2ddc
_cBK
_e23
_h889.3 ΣΤΕ
970 _b2024
_cPanPap
999 _c99709
_d99709