000 | 04027nam a22003377a 4500 | ||
---|---|---|---|
001 | 103593 | ||
003 | CY-NiPEI | ||
005 | 20250507122921.0 | ||
007 | ta | ||
008 | 221116s2021 gr |||e |||| 000 0 gre d | ||
020 |
_a9786188445994 _q(χαρτόδ.) |
||
040 |
_aGrThDVK _bgre _cCY-NiPEI _dCY-NiPEI _eAACR2 |
||
041 | 1 |
_agre _heng |
|
082 | 7 |
_a940.5 _223 |
|
100 | 1 |
_aSteiner, George _d1929-2020 _4aut _9175317 |
|
240 | 1 | 4 |
_aThe idea of Europe. _lΕλληνικά |
245 | 1 | 2 |
_aΗ ιδέα της Ευρώπης / _cΤζώρτζ Στάϊνερ ; μετάφραση Θάνος Σαμαρτζής. |
260 |
_aΑθήνα : _bΔώμα, _c[2021]. |
||
300 |
_a60 σ. ; _c23 εκ. |
||
490 | 0 |
_aΑστικά ; _v4 |
|
500 | _aΔιάλεξη που δόθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2003 στο Ινστιτούτο Nexus. | ||
520 | _aΈνα φάντασμα πλανιέται πάνω από την Ευρώπη: το φάντασμα της ιστορικής παρακμής. Κυριαρχεί ο φόβος ότι η ώρα της Ευρώπης πέρασε, ότι τα αθάνατα επιτεύγματα του ευρωπαϊκού πολιτισμού δεν μπορούν πια να επαναληφθούν κι ότι πρέπει να συμφιλιωθούμε με τη σκέψη πως σε παγκόσμιο επίπεδο η Ευρώπη θα έχει εφεξής ρόλο δευτεραγωνιστικό, ή και κομπάρσου. Στη διάλεξη αυτή, ένα απ’ τα τελευταία κείμενα που δημοσίευσε πριν το θάνατό του, ο Τζωρτζ Στάινερ επιχειρεί να «γειώσει» τη συζήτηση για το μέλλον της Ευρώπης ― να τη μεταφέρει από τους αιθέρες των μεγάλων ιδεών στο έδαφος της βιωμένης πραγματικότητας. Τι ορίζει την Ευρώπη; ρωτά ο Στάινερ. Και απαντά: το καφενείο, αυτή η νέα αρχαία αγορά που χωρά τον διανοούμενο και τον πολιτικό μαζί με τον εργάτη και τον άστεγο· το εξημερωμένο και αχόρταγα περπατημένο τοπίο· η διαρκής παρουσία του παρελθόντος στους δημόσιους χώρους ―στους δρόμους, στις πλατείες, στις γέφυρες― και η συνακόλουθη, συχνά ασφυκτική, κυριαρχία της μνήμης· η ριζικά αντιφατική και γι’ αυτό ανεξάντλητα γόνιμη πρωτοκαθεδρία δύο πνευματικών παραδόσεων, της ελληνικής και της εβραϊκής· τέλος, η ιστορικά μοναδική αίσθηση του πεπερασμένου των ανθρώπινων επιδιώξεων και η αναγνώριση της καταστατικής τραγικότητας της ανθρώπινης συνθήκης. Αρκούν αυτά, αναρωτιέται ο Στάινερ, για να παραμείνει η Ευρώπη μια ιδέα που διεγείρει την ψυχή και τη φαντασία; Ή μήπως είναι καταδικασμένη «να κατοικήσει στο μεγάλο μουσείο περασμένων ονείρων που ονομάζουμε ιστορία»; | ||
650 | 7 |
_aΕβραϊκό ολοκαύτωμα (1939-1945) _9187292 |
|
651 | 7 |
_aΕυρώπη _xΠολιτισμός _y20ός αιώνας _969751 |
|
651 | 7 |
_aΕυρώπη _xΠολιτισμός _y21ος αιώνας _9187293 |
|
651 | 7 |
_aΕυρώπη _xΠνευματική ζωή _9187294 |
|
700 | 1 |
_aΣαμαρτζής, Θάνος _4trl _999446 |
|
710 | 2 |
_aΔώμα _4pbl _9174802 |
|
942 |
_2ddc _cBK _h940.5 STE |
||
970 | _cAnastasia P. | ||
999 |
_c103593 _d103593 |