Includes summary in Greek language (p. 172).

Ιncludes bibliographical references (p. 171).

Στην Κύπρο η μετάβαση από την Κλασική στην Ελληνιστική περίοδο χαρακτηρίζεται από ορισμένες σημαντικές αλλαγές στην πολιτική, πολιτιστική και θρησκευτική ζωή του νησιού. Οι σχέσεις με την Αθήνα έγιναν στενότερες με τη φιλελληνική πολιτική που ακολούθησε ο βασιλιάς της Σαλαμίνας Ευαγόρας Α' (411-374 π.Χ.), στην προσπάθειά του να ενώσει τις πόλεις-κράτη της Κύπρου εναντίον των Περσών που ανταγωνίζονταν τους Αθηναίους για την κυριαρχία της Κύπρου. Από την άλλη, οι σχέσεις του νησιού με τη Συροπαλαιστινιακή περιοχή και τη Φοινίκη συνεχίστηκαν ενώ ο τοπικός χαρακτήρας σε διάφορες εκδηλώσεις της καθημερινής ζωής παρέμεινε σταθερός. Η θρησκεία της περιόδου καθορίζεται κυρίως από τρεις παρόντες: α) στοιχεία της παλαιότερης τοπικής παράδοσης, β) Ελληνική επίδραση και γ) παρουσία θεοτήτων από την Ανατολή. Έτσι, πριν το τέλος της Κλασικής περιόδου, τοπικές θεότητες γονιμότητας μεζί με Ελληνικές και Φοινικικές θεότητες κυριαρχούν στο Κυπριακό πάνθεον. Στην Ελληνιστική περίοδο, όταν η Κύπρος αποτελεί μέρος του Κράτους των Πτολεμαίων της αιγύπτου, Αιγυπτιακές θεότητες και σχετικά στοιχεία λατρείας εμφανίζονται στο νησί, ενώ την ίδια ακριβώς περίοδο, άλλες θεότητες παρακμάζουν. Πάντως, ενδεικτική είναι η συνεχής και έντονη δραστηριότητα στον τομέα των λατρειών που χαρακτηρίζει τη μεταβατική περίοδο απο τον 4ο στον 3ο αιώνα π.Χ. και φέρνει στο προσκήνιο νέες θεότητες και ιδέες, ανανεώνοντας έτσι την παλαιότερη θεοκρατία της Κύπρου.