Les ouvrages fortifies et la defense de Chyprea la transitionh des epoques classique et hellenistique : une evolution du reseau defensif aux IVe et IIIe siecles avant J.-C.? /
Τα οχυρωματικά έργα και η εδαφική άμυνα της Κύπρου κατά τη μεταβατική περίοδο από την Κλασική στην Ελληνιστική Εποχή
Claire Balandier.
- Nicosia: Department of Antiquities, 2007.
- p. 145-157 : map. tables ; 28 cm.
Includes summary in Greek language (p. 156-157). Includes summary in English language (p. 158-159).
Includes bibliographical references.
Α. Το αμυντικό δίκτυο της Κύπρου δεν άλλαξε πολύ κατά τη διάρκεια των Κυπρο-Αρχαϊκών και Κλασσικών περιόδων. Με την εξαίρεση τριών πόλεων (Βουνί, Γόλγοι και εκείνη στο ακρωτήρι Ηλίας, βόρεια της Σαλαμίνας), τα τείχη εξεακολουθούσαν να είναι αποκλειστικότητα των πρωτευουσών κάθε βασιλείου. Αυτή η διαφορά μεταξύ οχυρωμένων πόλεων και ανοικτών περιοχών θυμίζει το αμυντικό σύστημα των Ελληνικών πόλεων. Εντούτοις, η αμυντική οργάνωση των περιοχών και η εξέλιξή της είναι διαφορετικά στην Κύπρο. Κατά τη διάρκεια της Κυπρο-Κλασικής περιόδου, εκτός από δύο μικρούς οχυρωμένους συνοικισμούς (Πύλα-Βίκλα, και Χελώνες-Ρανί), γρούρια και μικρά οχυρά στα σύνορα περιοχών, όπως εκείνα μεταξύ Αττικής και Βοιωτίας ή μεταξύ Αργολίδος και Λακωνίας, ήταν άγνωστα στην Κύπρο. Δεν υπάρχουν περισσότερες πληροφορίες για τις Αχαιμενιδικές φρουρές στο νησί. Αυτό δε σημαίνει ότι οι Κύπριοι δεν ήταν σε θέση να καινοτομήρουν ή ότι δεν ενδιαφερόντουσαν για καινούρια σχέδια αμύνης τα οποία αναπτύχθηκαν στο εξωτερικό, ειδικά στην Ελλάδα. Β. Το κτίσιμο ενός καινούριου τείχους, για να περικλείσει το χαμηλότερο μέρος της πόλεως στο Ιδάλιον και η διεύρυνση του τείχους στη Σαλαμίνα από τον Ευαγόρα, γύρω στο 411 π.Χ. δείχνουν ότι μερικοί τουλάχιστον από τους κυβερνήτες των πόλεων-βασιλείων ήταν γνώστες των καινούριων αμυντικών σχεδίων, όπως π.χ. τα μακρά τείχη, γνωστά ως Gelandemauern, τα οποία ήταν πολύ διαδιδομένα στην Ελλάδα κατά το πρώτο μισό του 4ου αιώνα π.Χ. και στη Μικρά Ασία κατά την Ελληνιστική περίοδο. Ο Ευαγόρας έκτισε ένα νέο λιμάνι, πιθανώς είνα κλειστό λιμάνι όπως αυτό στον Πειραιά, το οποίο δημιουργήθηκε στο δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ., ή όπως εκείνα των Θάσου και Κιτίου, τα οποία είχαν φτιαχτεί στο τέλος του 4ου αιώνα π.Χ. Έτσι, έστω και αν το αμυντικό δίκτυο της νήσου δεν άλλαξε σημαντικά κατά την περίοδο των πόλεων-βασιλείων, είναι προφανές ότι κάποια καινούρια σχέδια για την άμυνα των περιοχών, τα οποία είχαν επεξεργαστεί στην Ελλάδα τα προηγούμενα χρόνια υιοθετήθηκαν στην Κύπρο μεταξύ των τελών του 5ου και αρχών το
Οχυρώσεις, Ελληνικές Στρατιωτική ιστορία, Αρχαία Αρχαιότητες Αρχαιολογία--Συνέδρια