Περιέχει βιβλιογραφία.

Ο Κωνσταντίνος Κανάρης, ο θρυλικός μπουρλοτιέρης του αγώνα, που υμνήθηκε από τους ποιητές του καιρού του πάνω από κάθε άλλον, έγινε για τον ελληνισμό το σύμβολο του αδούλωτου φρονήματος. Μαζί με το πυρπολικό, αυτό το ιδιαίτερο όπλο που απαιτούσε ευφυΐα και παλικαριά, συναποτελούν το συμβολισμό του ηρωισμού και της ψυχραιμίας που είχε ανάγκη η επανάσταση για να επικρατήσει. Εδώ, γέροντας πια, προσκεκλημένος στη ναυαρχίδα των Ρώσων, αφηγείται τα θρυλικά θαλασσινά του κατορθώματα στους αξιωματικούς ναύτες του πλοίου που κρέμονται από τα χείλη του.