Οι περιπέτειες του ήρωά μας, οι παγαποντιές και οι απατεωνιές του σε έναν λαό που μοιάζει απίστευτα πολύ με τον δικό μας θυμίζουν τις αφηγήσεις της γιαγιάς μου για τον Νασρεντίν Χότζα. Μέσα από τις χιουμοριστικές ιστορίες θίγονται, άλλοτε διακριτικά και άλλοτε όχι, θέματα κοινωνικά, όπως το ρουσφετολόι, ο χρηματισμός, οι εκβιασμοί, η διάβρωση βασικών σωμάτων όπως του δικαστικού και του αστυνομικού, τα κουκουλώματα εργολάβων ή τελωνειακών υπαλλήλων, οι θρησκείες ως όπιο των λαών, η δημοσιογραφία ως τέταρτη (ή πρώτη;) εξουσία και πολλά πολλά ακόμα που μοιάζουν φοβερά επίκαιρα στο σήμερα κι ας γράφτηκαν to 1951.