Περιέχει βιβλιογραφία (σ. [515]-570).

Μετά το Πρωτόκολλο στη Σύμβαση για την εξάλειψη όλων των μορφών διακρίσεων κατά των γυναικών, υιοθετήθηκαν δύο Πρωτόκολλα στη Σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, το νέο Πρωτόκολλο που εγκαθιδρύει το Αφρικανικό Δικαστήριο Δικαιοσύνης και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και το Πρωτόκολλο στο Σύμφωνο του ΟΗΕ για τα Οικονομικά, Κοινωνικά και Πολιτιστικά Δικαιώματα. Νέες διεθνείς πράξεις υιοθετούνται, που καλύπτουν ειδικές κατηγορίες ατόμων, όπως οι μετανάστες και τα άτομα με αναπηρίες, ενώ στον αραβικό κόσμο τίθεται σε εφαρμογή ο αναθεωρημένος Αραβικός Χάρτης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου. Με την παρούσα έκδοση προσφέρεται στον ερευνητή και ασχολούμενο με τα ζητήματα της διεθνούς προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου, μια πλήρης καταγραφή των μηχανισμών που προβλέπονται από διεθνείς οργανισμούς, και διεθνείς πράξεις προστασίας δικαιωμάτων του ανθρώπου σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο. Το βιβλίο αποτελείται από δύο κύρια μέρη. Προηγείται μια σύντομη ιστορική αναδρομή των πρώτων προσπαθειών της διεθνούς κοινότητας, και στο πρώτο μέρος, που είναι αφιερωμένο στο παγκόσμιο σύστημα προστασίας μετά τη δημιουργία του ΟΗΕ, εξετάζεται σε χωριστό κεφάλαιο η προστασία που παρέχεται από τα όργανα του ΟΗΕ και από τα αντίστοιχα των Ειδικευμένων Οργανώσεων, ενώ σε ένα δεύτερο κεφάλαιο αναλύονται οι σημαντικότερες διεθνείς πράξεις προστασίας του ατόμου, αρχής γενομένης από την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (1948), μέχρι τη Σύμβαση των ΑμεΑ (2006). Στο δεύτερο μέρος εξετάζονται οι διεθνείς πράξεις που υιοθετήθηκαν στα πλαίσια περιφερειακών Οργανισμών και παρουσιάζουν μια σημαντική εξέλιξη διότι οι περισσότερες διαθέτουν και Δικαστήρια. Η νομολογία των Δικαστηρίων αυτών παρουσιάζεται μέσα από την ερμηνεία των επί μέρους διατάξεων των διεθνών συμβάσεων. Η κάθε διεθνής Σύμβαση εξετάζεται ιστορικά, με καταγραφή και ερμηνεία των δικαιωμάτων που κατοχυρώνει και ανάλυση του μηχανισμού ελέγχου εφαρμογής των διατάξεων που εγγυάται. Ο παρών τόμος δεν συμπεριλαμβάνει την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου στα πλαίσια της ΕΚ/ΕΕ, επειδή η κυρωτική διαδικασία της Συνθήκης της Λισσαβώνας δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη.