Οι μεγάλες αλλαγές που έγιναν και γίνονται στην κοινωνία επηρεάζουν όπως είναι φυσικό και την εκπαίδευση, η οποία αναμένεται ότι θα συμπορευτεί με τις αλλαγές αλλά και θα προσαρμοστεί, για να επιτελέσει το έργο της. Οι διαδικασίες και το περιεχόμενο της εκπαίδυσης καθώς και ο ρόλος των εκπαιδευτικών στα πλαίσια αυτά θα επαναπροσδιοριστούν, για να λειτουργούν αποτελεσματικά στην κοινωνία των Πληροφοριών και της Γνώσης. Δημιουργείται έτσι για την εκπαίδευση η ανάγκη ενός οράματος, που όχι μόνο θα προσδιορίζει τους στόχους σε καθορισμένα χρονικά όρια, αλλά θα είναι και συμπορευτής και συνομιλητής στην πορεία για επίτευξη των στόχων. Στην πορεία αυτή το σχολείο του μέλλοντος αναπτύσσοντας την κριτική σκέψη και τις αναγκαίες δεξιότητες διαχείρισης των πληροφοριών και των γνώσεων, χωρίς να παραλείπει την καλαισθητική και ανθρωπιστική πλευρά της αγωγής, θα προσφέρει στην κοινωνία πολίτες με "κοινή γλώσσα" και εσωτερική καλλιέργεια που θα προάγουν την κοινωνική συνοχή και θα οικοδομούν την ανέλιξη της κοινωνίας.