Includes summary in Greek language (p. 156).

Includes bibliographical references (p. 157-161).

Όταν γύρω στα τέλη του 12ου αι. π.Χ., η κοσμοπολίτικη, σύνθετη και εγγράμματη Υστεροκυπριακή κοινωνία καταστράφηκε, επακολούθησε μια περίοδος κατάρρευσης των αστικών κέντρων, η οποία χαρακτηρίζει τη μετάβαση από την Υστεροκυπριακή ΙΙΙΑ στην Υστεροκυπριακή ΙΙΙΒ (ο πρώιμος 11ος αι. π.Χ.). Η Υστεροκυπριακή ΙΙΙΒ θα μπορούσε να είχε εξελιχθεί σε μια μορφή ’’Κυπριακών Σκοτεινών Αιώνων’’, πράγμα που δεν συνέβη: η άμεση συνέχειά της, η πρώιμη Κυπρο-Γεωματρική περίοδος, εγκαινίασε μια νέα εποχή, και εισήγαγε μια νέα αστική και εγγράμματη κοινωνία. Σήμερα, δεν είμαστε σε θέση να αναπτύξουμε την πολιτική ιστορία της Κυπρο-γεωματρικής περιόδου από τα μέσα του 11ου μέχρι τα τέλη του 8ου αι. π.Χ., ούτε μπορούμε να προσδιορίσουμε τον αρχικό αριθμό και την έκταση των αναδυόμενων πόλεων-βασιλείων της νήσου. Εξαιτίας της απουσίας υπερδυνάμεων στη Μεσόγειο, η Γεωμετρική Κύπρος - ακριβώς όπως και τα υπόλοιπα νεαρά κράτη της Εποχής του Σιδήρου - απόλαυσε μια παρατεταμένη περίοδο ανεξαρτησίας, η οποία διάρκησε απο το τέλος της Εποχής του Χαλκού (12ος αι. π.Χ.) εώς την εξάπλωση των Ασσυρίων στο δεύτερο μισό του 8ου αι. π.Χ. Αυτό το πρώτο-ιστορικό διάλειμμα - μιας χρονικής διάρκειας τεσσάρων περίπου αιώνων - υπήρξε η αποφασιστική στιγμή για τη σταθεροποίηση των νέων κοινωνικο-πολιτικών δομών της Ανατολικής Μεσογείου.